Ξημερώματα Τετάρτης 27/7, εκκενώθηκαν τρεις καταλήψεις στέγης στη Θεσσαλονίκη: το Ορφανοτροφείο (κατάληψη στέγης μεταναστριών/ών), η κοινότητα Hurriya στην Καρόλου Ντηλ
και η κατάληψη στη λεωφόρο Νίκης 39. Προηγήθηκαν οι μηνύσεις από μέρους των ιδιοκτητών, δηλαδή της μητρόπολης, της διοίκησης του ΑΠΘ και του ιδιώτη στον οποίο “ανήκει” το κτήριο της
Καρόλου Ντηλ. Οι δυνάμεις καταστολής συνέλαβαν 74 άτομα, έστειλαν τις/τους μετανάστριες/ες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και κατεδάφισαν άμεσα το Ορφανοτροφείο. Την ίδια κιόλας μέρα ο
δήμαρχος Αθήνας Καμίνης κατέθεσε μήνυση ενάντια στις καταλήψεις δημοτικών κτηρίων που στεγάζουν μετανάστες και μετανάστριες, ενώ την επομένη ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Μπουτάρης δήλωσε στα ΜΜΕ (που έτρεξαν προφανώς να στηρίξουν την καταστολή) πως επιθυμεί να συμβεί
κάτι ανάλογο και στις καταλήψεις του 12ου δημοτικού σχολείου, στη Β. Ηρακλείου και στην ΥΦΑΝΕΤ.

Αυτό το μένος ολόκληρου του φάσματος των εξουσιαστικών θεσμών (κυβέρνηση, πρυτανικές αρχές, Εκκλησία, ιδιώτες ιδιοκτήτες, δημοσιογράφοι, δημοτικές αρχές) ενάντια στις καταλήψεις και
στις κινηματικές δομές αλληλεγγύης δεν έμεινε αναπάντητη. Ξεπήδησαν καινούριες καταλήψεις, έγιναν πάμπολλες επιθέσεις σε γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ (και άλλων κομμάτων) και εκατοντάδες
αγωνίστριες/ες κατέβηκαν στους δρόμους.

Οι καταλήψεις είναι αγκάθια, θα ματώσουν για να τις πάρουν.
Καμία δίωξη στους συλληφθέντες, άμεση απελευθέρωση των μεταναστριών/ων.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις από Βίλα Ζωγράφου