Οι κρατικοί θεσμοί, διαχειριστές της από τα πάνω εξουσίας, χρησιμοποιούν κατά κόρον τον εγκλεισμό ως κατασταλτική βία στο ευρύτερο κοινωνικό πλέγμα σχέσεων και, ειδικότερα, στα σωφρονιστικά ιδρύματα. Εξάλλου τι συνιστά αυτά τα ιδρύματα παρά η αποκρυστάλλωση των κανιβαλιστικών σχέσεων που αναπαράγει ο καπιταλισμός;
Ως άτομα βιώνουμε τη λογική του εγκλεισμού σε πολλές εκφάνσεις της υπόστασης μας. Στοχεύοντας στην αποδόμηση των εξουσιαστικών θεσμών που τη δημιουργούν, αναγνωρίζουμε όσες/ους αναρχικές/ους, κομμουνίστριες/ές, και αντιεξουσιάστριες/ές διώκονται και φυλακίζονται για τη δράση τους, ως πολιτικά υποκείμενα. Συνδεόμαστε με τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές που συνεχίζουν τη δράση τους και δεν περιοριζόμαστε στην οικονομική στήριξη αλλά δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας έμπρακτα με την επίθεση μας σε κάθε μορφή φυλακής./

Μέχρι το γκρέμισμα κάθε κελιού

Καμία και κανένας μόνη/ος στα χέρια του κράτους 

Πρώτη συνέλευση της ομάδας Παρασκευή 17/6 στις 18:00, στη Βίλα Ζωγράφου (Γ. Ζωγράφου 13)

*Δραπετομανία (Drapetomania): υποτιθέμενη ψυχασθένεια (την “ανακάλυψε” ο Αμερικανός γιατρός Samuel Adolphus Cartwright το 1851) με κυριότερο σύμπτωμα την “ανεξέλεγκτη παρόρμηση ενός νέγρου να δραπετεύει από τα δεσμά της δουλείας”.